یک استکان چای با خدا ...

. نه تو می مانی و نه من... نه این همه غم و شادی مواج بین ما... روزگاری که چندان دور نيست...  میان ما و تجربه اش یک استکان چای سرد و چند قند خاک گرفته منتظر است تا... قول بده دلگیر نشوی از هراس من...  و نه از سکوتم... و چای هايمان را داغ بریزی....  که زندگی چیزی نیست که...  از یاد من و تو برود... ام یک استکان چای با خدا ......